Bir geçim kaynağı ve ailesine odaklanan, sevdiklerinin hayallerinin yükünü omuzlarında taşıyan isimsiz kahramanlara bir övgü niteliğindeki bir film.. Filmi izlerken hissettiklerimi anlatmak zor olsa da, film oyuncuları ve ekibine tebrikler ve bu şaheseri yazanlara teşekkür etmek istiyorum. Benim için, Filipinliler için göz açıcı bir deneyim oldu; ailenizden uzakta, yurtdışında çalışmak kolay bir şey değil, özellikle de tüm aileniz size bağlıysa. Bir OFW olarak, Vice’ın Tayvan’da olduğu sahnelerin bazılarının gerçek olduğunu söyleyebilirim. Bunu kendim deneyimlemesem de, iş arkadaşlarımdan bazıları sadece ailelerini geçindirmek için gece gündüz çalışıyor ve bu her seferinde kalbimi kırıyor. Umarım Filipinliler bir gün OFW’lerin ATM makineleriniz olmadığını anlarlar. Paraları sınırsız değil, gelecekleri de garanti değil. Vizeler her an sona erebilir ve bitebilir, böyle bir durumda onların yerini kim dolduracak?